Ժամանակակից արվեստի թանգարանում այսօր տեղի է ունեցել Հայաստանի անկախության 25-րդ տարեդարձին նվիրված ցուցահանդեսի փակման հանդիսավոր արարողությունը, ինչպես նաև՝ արվեստաբան Պողոս Հայթայանին նվիրված մեծարման հանդիսությունը: Ծննդյան 80-ամյակի առիթով վաստակաշատ արվեստաբանին շնորհավորել ու ՀՀ մշակույթի նախարարության պատվոգրով ու Գրիգոր Նարեկացի հուշամեդալով պարգևատրել է մշակույթի նախարար Արմեն Ամիրյանը: Հիշեցնենք, որ Պողոս Հայթայանը հեղինակ է բազմաթիվ հոդվածների, մենագրությունների, գրքերի։ Հայ արվեստի շուրջ բազմաթիվ ելույթներ է ունեցել մամուլով, հեռուստատեսությամբ և ռադիոյով։
Ծնվել է Բեյրութում՝ 1935 թվականին: 1946-ին՝ ընտանիքով հայրենադարձվել: Սովորել ու ավարտել է Լենինգրադի Իլյա Ռեպինի անվան գեղարվեստի ակադեմիան: Հայ արվեստի 60-ականների յուրատեսակ վերածննդի պատմությունն ուղղակիորեն առնչվում է նաև նրա անվան հետ՝ Պողոս Հայթայան: Տեսակով ազատամիտ ու համարձակ արվեստաբան, որը միշտ կանգնած էր խիզախի ու նորարարի կողքին:
80-ամյա Հայթայանի որդին՝ նկարիչ Արա Հայթայանը վստահեցնում է, որ արվեստաբան հոր ներկայությունն ընտանիքում երբևէ չի կաշկանդել, որովհետև նա առաջին հերթին ընկեր է՝ նկարչի խնդիրները տեսնող և նկարի խորքը տեսնող անձնավորություն, որը նաև գրում է և մեծ ժառանգություն է թողել։
Արվեստաբան Մարտին Միքայելյանի բնորոշմամբ՝ Պողոս Հայթայանը եվրոպական չափանիշներին համապատասխան արվեստաբան է։ Նրա մի շարք հոդվածներ կարող են թարգմանվել և զարդարել համաշխարհային արվեստաբանությունը: <<Պողոս Հայթայանին ճանաչում եմ դեռ այն տարիներից, երբ հրավիրում էինք նրան հեռուստատեսություն՝ հարցազրույցների, և միշտ հիացել եմ նրա պատկերավոր խոսքով>>.- մշակույթի նախարար Արմեն Ամիրյանի խոսքերն են:
Մշակույթի նախարարի ոչ միայն ջերմ խոսքերը, նաև՝ նախարարության պատվոգիրն ու Գրիգոր Նարեկացի հուշամեդալը հուզեցին 80-ամյա արվեստաբանին: <<Ես ապշած եմ այս վերաբերմունքից: Նաև չափազանց երջանիկ եմ, որովհետև՝ ինչ էլ անեք, որ պատին էլ ձեզ խփեք, միևնույնն է՝ հայ կերպարվեստը մեր պարծանքն է>>:
<<Ես ունեի Վիլեն Մաթևոսյանի նման ուսուցիչ ու ողջ համաշխարհային գրականությունը>>: 60-ականների խորհրդային պատը ճեղքելու գործում, ժամանակին հեղափոխական մտածողությամբ առանձնացող արվեստաբանը, հենց նրանց է վերագրում իր աշխարհայացքի ձևավորումը: <<Ինչ որ բան ճեղքել եմ, թե ՝ չէ, չեմ կարող ասել, ես պարզապես ապրել եմ>>,-ասում է արվեստաբանը
80-ամյա արվեստաբանն առ այսօր չի մոռանում ուսանողական տարիների վիրավորանքն ու տեխնիկումի ապաշնորհ դասախոսին, ով իրեն անվանել էր ֆնդխ՝ ասել է թե՝ ոչինչ, ինչպես չի մոռանում Վահրամ Փափազյանին ու նրա բարի խոսքերը, որոնք առ այսօր ջերմացնում են սիրտը: